Ssak należący do rzędu gryzoni i rodziny myszowatych. W Polsce przyjęto nazwę myszorówka natalska. Gryzoń pochodzi z Afryki, gdzie zamieszkuje rozległe tereny, poza północnymi, pustynnymi obszarami. Łatwo przystosowuje się do różnych biotopów - od stepów i półpustyń, aż po lasy równikowe i obszary podmokłe.
Mastomysz wyglądem zbliżona jest do myszy. Jednak jest większa i cechuje się dużymi wyłupiastymi oczami, osadzonymi blisko siebie, pyszczek ma wąski i zaokrąglone uszy. Samice są większe od samców, dorastają do długości około 12 cm (bez ogona), masa ciała 60- 70 g.
Sierść jest stercząca, średniej długości, puszysta. Ubarwienie futra bywa zmienne:
- agonti- podstawowe umaszczenie, czarna podstawa włosa, rudo brązowe końcówki;
- łaciate - najczęstsze ubarwienie łaciate dominuje nad barwą jednolitą;
- cinnamon;
- argente – futerko w kolorze kawy z mlekiem, czerwone oczy;
- champagne argente – wielobarwne.
Samice można rozpoznać po posiadaniu aż 10-12 par okazałych sutków. Samce mają dobrze widoczne jądra, a otwory płciowe znajdują się znacznie dalej od odbytu niż u samic.
Te gryzonie to zwierzęta stadne żyjące w zżytych ze sobą grupach rodzinnych. Osobniki hodowane pojedynczo nudzą się, są zestresowane i apatyczne, dlatego zaleca się utrzymywać zwierzęta w grupach:
- jednopłciowych – samce myszorówki w odróżnieniu od samców innych gatunków zazwyczaj nie wykazują agresji wobec siebie;
- haremach - jeden samiec+ kilka samic lub dwa samce+ kilkanaście samic.
Samice są troskliwymi matkami, ale w przypadku silnego stresu, możliwy jest kanibalizm. Dojrzałość płciową osiągają w wieku 8-10 tygodni, ale do rozrodu powinny przystępować po ukończeniu 4 miesiąca życia. Długość ciąży wynosi około 22 dni. Są to ssaki bardzo płodne - w miocie może urodzić się nawet 20 młodych - najczęściej od 8 do 12.
Myszorówki są ciepłolubne, temperatura powietrza nie powinna spadać poniżej 10°C. Chętnie kopią nory, bardzo dobrze się wspinają, ale słabo skaczą. Wymagają większych pomieszczeń niż myszy. Zarówno klatka, jak i akwarium powinny mieć minimum 50 x 30 x 30 cm - dla dwóch osobników, zaś dla większego stada 5-6 osobników minimum 80 x 40 x 30.
Zaletą hodowli tego gryzonia, w przeciwieństwie do myszy czy szczurów, jest brak nieprzyjemnego zapachu, wadą zaś konieczność zapewnienia pojemnika odpornego na gryzienie. Dobrym podłożem dla gryzoni są trociny (niepylące) czy pellet, a w terrariach włókno kokosowe lub chipsy kokosowe. Warstwa podłoża powinna być nie mniejsza niż 10-15 cm, gdyż zwierzęta uwielbiają kopać w podłożu i zagrzebywać się w nim. Dla dobrego samopoczucia gryzoni nieodzowne są kryjówki (np.domek) oraz drabinki, sznury, półki, rurki itp. Należy również zapewnić im materiały do wybudowania gniazda, np. ściółka bawełniana, podłoże papierowe czy siano. Klatkę należy wyposażyć w miskę na pokarm (najlepiej metalową lub ceramiczną) odporną na gryzienie, poidełko oraz kuwetę. Warto również (1-2 razy w tygodniu) wstawić pojemnik z piaskiem do kąpieli. Zwierzaki chętnie z niego korzystają, a ich futro po kąpieli znacząco zyskuje na wyglądzie.
Podstawą dobrego żywienia jest właściwa ilość oraz jakość pokarmu. To zwierzęta wszystkożerne, jednak w diecie przeważa pokarm roślinny.
W sklepach zoologicznych można kupić gotowe mieszanki dla myszy, szczurów, chomików czy myszoskoczków. Dietę należy również urozmaicić o dodatek białka zwierzęcego, chude mięso, mączniki, psią lub kocią karmę (kilka granulek raz, dwa razy w tygodniu). Gryzonie chętnie też zjedzą: gotowany ryż, biały ser, chudy jogurt czy makaron, a z warzyw i owoców: ziemniaki, marchew, jabłko, ogórka, kapustę, dynię.
W przeciwieństwie do wielu małych gryzoni myszorówki stosunkowo łatwo się oswajają. Najskuteczniejsza metoda to„ przez żołądek do serca”, czyli po prostu przekupstwo przysmakami. Gdy są oswojone, lubią być brane na ręce, przytulane i głaskane.
Bibliografia:
- ZooBranża nr 1 (57) „Mastomysz. Mysz w rozmiarze XXL”
- www.terrarium.com.pl
