mar
02,
2015
Zbrojniki, potocznie nazywane "glonojadami ", są jednymi z najchętniej kupowanych ryb w sklepach zoologicznych. Prawie każdy posiadacz akwarium ...
Tarczowiec sudański
Tarczowiec sudański (inaczej tarczołusk sudański - Gerrhosaurus major) to piękna jaszczurka o długim ogonie. Ciało pokryte jest łuskami przypominającym tarczki. Ubarwienie strony grzbietowej jest brązowe, jasne od strony brzusznej. Dorasta do 40-50 cm długości. Samce są nieco większe od samic. Przy odpowiedniej opiece tarczowiec dożywa nawet 15 lat. Gatunek ten można polecić początkującym terrarystom, gdyż ta spokojna jaszczurka bardzo łatwo się oswaja i pozwala brać na ręce. Nie jest również zbyt wymagająca jeśli chodzi o hodowlę. Jest odporna na błędy hodowców i znosi nawet duże spadki temperatury. Jednak decydując się na kupno tarczowca sudańskiego, trzeba być za niego odpowiedzialnym i zapewnić mu takie warunki, w których czułby się najlepiej. Należy pamiętać, że ta jaszczurka jest terytorialna i nie można umieszczać razem dwóch samców. W naturze zamieszkuje Afrykę na południe od Sahary. Zasiedla obszary suche, skaliste, piaszczysto-skaliste. Tarczowiec jest zwierzęciem dziennym, noce spędza w norach lub w szczelinach skalnych, które należy mu zapewnić w terrarium. Terrarium powinno być przestronne o dużej powierzchni dna (100x80x50 cm dla jednego osobnika, 150x100x50 cm dla pary zwierząt). Jako podłoże zaleca się stosować piasek lub drobną kostkę bukową. Warstwa podłoża powinna być na tyle gruba, aby jaszczurka cała mogła się w niej zakopać. W terrarium należy umieścić solidne korzenie oraz kamienie. Korzenie mogą posłużyć jaszczurce jako kryjówki, a na płaskich kamieniach umieszczonych pod promiennikiem chętnie będzie się wygrzewać. Konieczny jest niewielki basen z wodą. Temperatura w ciągu dnia powinna wynosić 24-30°C, pod promiennikiem 35-40°C. W nocy powinna spadać do 20-23°C (wystarczy temperatura pokojowa, lecz nie mniej niż 18°C) Podstawę wyżywienia tarczowca stanowią rozmaite owady – świerszcze, szarańcze, karaczany, miękkie i świeżo wyliniałe mączniaki, mole woskowe, owady z czystych łąk (koniki polne, ćmy, ślimaki, pająki, itp.). Dietę należy uzupełnić pokarmem roślinnym podawanym raz w tygodniu – słodkimi owocami (bananem, gruszką, jabłkiem, brzoskwinią, kiwi, melonem), kwiatami i liśćmi mniszka lekarskiego, tartą marchewka, pietruszką. Owoce i warzywa należy podawać w miseczce, umyte i pokrojone lub potarte. Należy unikać szczawianów i warzyw kapustnych powodujących wzdęcia. Bibliografia:
- www.terrarium.com.pl
- www.zoofaktor.pl